Hoe perfectionistisch ben jij ?

De titel geeft het al aan 'Hoe perfectionistisch ben jij?'. Tegenwoordig is de maatschappij hier wel op gefocust. Dat wij mensen doorgaan en doorgaan, er perfect tot in de puntjes bij zitten.
Steeds maar nieuwe dingen hebben, hebben, hebben. Kijk mij eens hoe goed ik ben, wat ik allemaal kan en bereikt heb en jij stelt niks voor!
Ik vind wel dat wij elkaar wat vaker moeten helpen en complimenteren, ongeacht wat het zal zijn, waar de weg naar leidt. Durf eens uit je perfecte comfort zone te stappen. Laat jezelf zien wie je echt bent.



Als ik voor mijzelf spreek, ben ik dit best wel en waarom , deze vraag stel ik mij steeds vaker. Waarom moet ik concurreren met andere? Ik ben toch goed zoals ik ben? Niet dat ik onzeker ben, of soms eigenlijk wel, dat er situaties zijn dat ik mijn verdedigingsmechanisme in werking stel. Mijn moeder zei laatst dat dit er al vroeg bij mij in zat en het zit er nog steeds in. Waar dit vandaan komt weet zij ook niet en ik ook niet, maar als ik aan vroeger terugdenk. Misschien heeft het wel te maken met een drift om overal 'de beste' in de zijn. Maar dit gaat natuurlijk niet dit weet ik ook wel. Ik noem even een voorbeeld;
Vroeger was ik dit 'de beste' in het beoefenen van sport en met name balspellen ( alles) tijdens de gymlessen op school en vechtsporten. Ik hoorde gewoon bij de beste en dan overdrijf ik niet ( jezelf en pluim een keer geven mag toch ook best wel eens :-) ). Ik kon hard rennen, ballen vangen met slagbal, ver slaan. Ik had denkt dat oog dat je goed kan inschatten en daarentegen was ik bloed fanatiek.
Vandaag de dag ben ik dit niet meer, niet meer zo sportief als ik mijn jongere jaren. Hard rennen lukt al niet, laat staan de trappen op school beklimmen. Ik moet mij hierbij goed focussen op mijn eigen tempo want dan lukt het mij wel om de trappen van de derde verdieping te halen. En daar ben ik trots op, op deze prestatie. Een abonnement op de sportschool heb ik maar door tijdgebrek van school , laat thuis heb ik hier ook geen zin meer in, om een dorp verder af te reizen.
Anyway niemand is perfect, ook al doe je je zo wel voor. Iedereen heeft wel een een baaldag, door de eisen van de maatschappij of schoonheids- ideaal. Net als de gewone mens zoals jij of ik hebben van de grootste sterren hebben dit ook alleen zij spuiten zich plat met botox, doen er alles aan om hun cellulitis kwijt te gelden, maar hebben ondanks deze technieken ook een pukkel of zijn ze ook ongesteld.
Tegenwoordig zijn er vele wondermiddeltjes om perfect voor de dag te kopen en je anders voor te doen dan dat je in werkelijkheid bent. Waardoor je je vervolgens 's avonds voor de spiegel, uiteindelijk met je eigen ik geconfronteerd wordt en dat jezelf niet zo perfect bent, zonder enig schrammetje of kreukeltje door het leven gaat.
Life sucks, het heeft z'n voor- en nadelen om als maar perfect te willen zijn en door het leven te gaan. Ik ben er klaar mee! Al hoewel het soms perfect uitkomt.

♥ Annemieke